Gecenin Son 3’te 1’i Ne Zaman? Zamanın Derinliklerine Yolculuk
Ankara’da yaşayan bir ekonomi öğrencisi olarak, verilerle uğraşmak, her şeyin bir hesaplamaya dayalı olduğunu düşünmek biraz alışkanlık haline geldi. Ancak bazen, hesaplar ve sayılar arasında kaybolduğumda, gerçekte bir şeyin anlamını sorgulamak da hoşuma gidiyor. Geceyi düşünüyorum, özellikle de gecenin son 3’te 1’ini. Bunu ilk defa düşündüğümde, çocukluk hatıralarımda kaybolmuş bir zaman dilimi gibi hissetmiştim. O zamanlar gecenin 3’te 1’ini düşündüğümde, çok fazla bir şey anlamamıştım ama şimdi… Şimdi verilerle uğraşan birisi olarak, daha net bir fikrim var: Gecenin son 3’te 1’i ne zaman?
Çocukluk Hatıralarından Bir Zaman Parçası
Çocukken, yaz tatillerinde, gecenin nasıl geçtiğini hep çok merak ederdim. Özellikle ramazan ayında, sahura kalkmak ve gecenin ilerleyen saatlerinde uyandığımda, annemin mutfakta hazırlık yaptığını görmek, zamanın nasıl hızla geçtiğini bana hatırlatırdı. O zamanlar, zaman dilimlerini hesaplamak, yaşım küçük olduğu için daha az anlamlıydı. Geceyi sadece “gündüzün bitişi” olarak düşünürdüm. Oysa şimdi, ekonomi okurken ve sayılarla uğraşırken, zamanın içindeki her bir kesit, özellikle geceyi daha dikkatlice düşünüyorum. Geceyi 3’e bölmek, bana bir tür mantıklı bir zaman dilimi sunuyor. Çünkü gece, aslında bir tür mikrosistem. Gecenin son 3’te 1’i, sabaha yaklaşan, uykuya dalmadan önceki kritik zaman dilimi. Yani, geceyi daha anlamlı bir şekilde bölmek, bir tür ekonomik bir analiz gibi geliyor bana.
Gecenin Son 3’te 1’inin Hesaplanması
Şimdi, konuyu biraz daha teknikleştirelim. Ekonomi okumak, her şeyi hesaplamak, analiz yapmak demek. Gecenin son 3’te 1’ini anlamak için öncelikle gecenin ne zaman başladığını ve ne zaman bittiğini bilmemiz gerekiyor. Gecenin başlangıcını, aslında akşam saat 18:00 civarına yerleştirebiliriz. Bu saat, günün bittiği, akşamın başladığı zaman dilimi. Elbette, bazı yerlerde, mesela yaz aylarında, gün daha geç batıyor ama genelde bu saat kabul edilebilir. Gecenin bitişi ise sabah saat 06:00. Bu, her günün doğal başlangıç saati. Şimdi, gecenin son 3’te 1’ini hesaplayalım. Geceyi 3’e bölersek, 06:00 – 18:00 arası 12 saatlik bir zaman diliminde gecenin son 3’te 1’i saat 04:00 civarına denk gelir. Bu saat, geceyi geçirenlerin aslında en derin uykuya daldıkları an, ama aynı zamanda sabaha yaklaşmaya da başladığımız bir an. İçimdeki ekonomist diyor ki, “Bu dilim, zamanın verimliliğini ölçebileceğin çok kritik bir zaman aralığı.” Yani, verilerle çalışmak, her şeyin bir hesaplamaya dayalı olduğunu anlamamı sağlıyor. Ama yine de bir yandan da bir şeyler kayboluyor, bir şeyler eksik oluyor. İçimdeki insan tarafı, bu hesaplamaların arasında kaybolan duygusal zamanları düşünüyor.
Gecenin Son 3’te 1’i: İnsan Hikâyeleri ve Kültürel Yansımalar
Verilere dayalı düşünmek her zaman güzel ve tatmin edici olsa da, bazen insan hikâyeleri çok daha anlamlı hale geliyor. Gecenin son 3’te 1’i, hem bir anlamda en verimli zaman dilimi hem de sabaha dair kararsız bir an. İşte, bu saatlerde hayatın daha farklı yönleri kendini gösteriyor. Geceyi geçirenlerin, bazen en büyük düşünceleri sabahın ilk ışıklarıyla çözülüyor. Belki de sabaha yakın o saatlerde, her şey netleşiyor. Mesela bir arkadaşım var, her gece saat 03:30’da bir şeyler yazmaya başlar. Bu saat, ona göre gecenin tam ortasıdır. O saat geldiğinde, “Gecenin son 3’te 1’ine girdim” der ve yazmaya başlar. Ona göre, o saat, düşüncelerin en derinleştiği andır. Ben de o zamanlar, çocukken, geceleri yazılı ödevlerimi bitirmeye çalışırdım, hep gecenin ilerleyen saatlerinde. İçimdeki insan tarafım da her zaman “Sabah yaklaşırken her şey değişiyor, zaman farklı bir boyuta geçiyor” derdi.
Gecenin Son 3’te 1’i ve Günlük Hayatım
Bugün, 25 yaşında bir beyaz yaka olarak, işim gereği sürekli zamanla yarışıyorum. Çoğu zaman, gece geç saatlere kadar çalışıyorum. Şimdi, zaman dilimlerini daha verimli kullanmaya çalışırken, bazen bu tür hesaplamalar kafama takılıyor. Gecenin son 3’te 1’ine denk gelen saatler, benim için de kritik anlar oluyor. Özellikle işin sonlarına doğru, 01:00 civarlarında, günün en verimli saatlerini geçirdiğimi hissediyorum. Çünkü gece ilerledikçe, zihnim daha rahatlıyor, odaklanmak daha kolay hale geliyor. Ancak, bu saatlerde işlerimi bitirdikten sonra, o son üçte birin etkisinden kurtulup, dinlenmeye geçebilmek de bir sorudur. Eğer geceyi verimli kullanmazsanız, sabah gelen o ‘bozuk’ uykuya hazırlıksız oluyorsunuz. Ama tam olarak sabah olmadan önce, o kritik dilimi çok iyi kullanmak gerek.
Sonuç Olarak: Zamanın Derinliği ve Anlamı
Gecenin son 3’te 1’ini düşündüğümde, her şey aslında bir tür zaman yönetimi meselesine dönüşüyor. Çocukken zaman ne kadar hızlı geçiyordu, ama şimdi, yaşım ilerledikçe, zamanı nasıl değerlendirdiğimi sorguluyorum. Geceyi 3’e böldüğümüzde, gecenin son 3’te 1’i gerçekten önemli bir dilim haline geliyor. Hem verilerin hem de kişisel deneyimlerin birleşimiyle, o saatler, yaşamın en derin anlarını barındırıyor. Belki de, hayatın çoğu aslında o üçte birlik dilimde gizli. O zaman, gecenin son 3’te 1’i, sadece bir hesaplama değil, aynı zamanda zamanın bizim için taşıdığı derin anlamı fark ettiğimiz anlar oluyor.